Sevgi

Ne büyük bir kelime sevgi. Bir o kadar da anlamı bilinemeyen. Sözlük anlamı “insanı bir kimseye ya da şeye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten içsel duygu, sevme duygusu” olarak geçer.

Sevgi hepimize göre değişen, hep arayışta olduğumuz duygu. Aslında evrendeki tek duygu olduğu ve her duygu altında hep sevgi olduğu da söylenir.

Sevgi bazen mecburiyetlerle, yönlendirmeyle karışır. Sevdiğin için sevdiklerinin yaptıklarına katlanmak, istediklerini yapmak zorundasındır. Aileler çocuklarını sevdikleri ve iyi olmalarını istedikleri için onların hayatlarını yönetmek ve onlar adına karar vermek isterler. Sevdiğin için bahçendeki çiçekleri kopartıp vazona koymak istersin. Arkadaşlarına onları sevdiğin için acı ama gerçekleri söylemek ve seçimlerine yön vermek istersin. Eşini sevdiğin için kıskanırsın.

Zamanında bunlara inandırılarak büyüdük bir çoğumuz. Eşimiz kıskanmazsa sevmiyor olur, ailemizin hayatımızı yönlendirmesine izin vermediğimizde sevgiden anlamıyor oluruz. Gerçek dost acı söyler diyerek sevdiğimiz insanları kaldıramayacakları ve üzülecekleri kendi yargılarımızı dayatırız. Fakat sevgi bunların hiçbiri değildir bence. Sevgi koşulsuzdur, sınırsızdır. Sevgi bir bütün olduğunu bilmektir. Sevgi bağlı olmaktır. Ama bağımlı olmamaktır.

Sevgi kendini güçlü hissetmek adına başka bir insanı sevgi adı altında yönetmeye, yönlendirmeye veya seçimlerini etkileme hakkını kendimizde görmemektir.

En büyük sevgi de insanın kendine olan sevgisiymiş meğer. Başkalarını sevmek ve sevilmek için kendine ihanet etmemekmiş. Allah’ın bizi yarattığı fabrika ayarlarımız gibi kendimizi tüm yönlerimizle sevebilmek, kabul etmek, kendimize bağlı olmakmış.  Sevgi bağımlılık değil özgürlükmüş aslında. Özgür bırakmak ve özgür kalmak.

Zamanla benim de bilişim değişti ve artık bu oyunlara uyanmaya başladım. Beni gerçekten seven birinin beni bir şeye zorlamayacağını, yönetmeye çalışmayacağını, beni olduğum gibi tüm seçim ve özelliklerimle kabul edeceğini biliyorum. Ve öyle de oluyor.

Dünya değişiyor, anlamlar değişiyor, biz de değişiyoruz.  Daha özgür, daha kendimiz olarak bu yaşamda var olmanın dayanılmaz hafifliğini seviyorum.